zgruchotać

zgruchotać
{{stl_51}}{{LABEL="twpldezgruchotacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}zgruchotać{{/stl_39}}{{stl_41}} pf →{{/stl_41}}{{stl_50}}{{LINK="gruchotać" LABEL="twpldegruchotacacute"}}{{/stl_50}}{{stl_10}} gruchotać{{/stl_10}}{{stl_50}}{{/LINK}}{{/stl_50}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_51}}{{LABEL="twpldegruchotacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}gruchotać{{/stl_39}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}zgruchotać{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-czę oder -cę){{/stl_41}}{{stl_7}} zertrümmern;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}gruchotać{{/stl_9}}{{stl_41}} v/i{{/stl_41}}{{stl_7}} rasseln, poltern{{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zgruchotać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gruchotać I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zgruchotać — dk IX, zgruchotaćoczę (zgruchotaćocę), zgruchotaćoczesz (zgruchotaćocesz), zgruchotaćocz, zgruchotaćał, zgruchotaćany pot. «połamać, rozbić na drobne kawałki; zmiażdżyć, zdruzgotać» Zgruchotana kość przedramienia. Lody zgruchotały okręt.… …   Słownik języka polskiego

  • gruchotać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, gruchotaćoczę || gruchotaćocę, gruchotaćocze || gruchotaćoce, gruchotaćany {{/stl 8}}– zgruchotać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} rozbijać coś na drobne kawałki, powodując hałas; druzgotać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • miazga — ż III, CMs. miazgazdze, blm «bezkształtna, spoista masa powstała zwykle na skutek rozbicia, zgniecenia, stłuczenia czegoś» Miazga owocowa. Zbić, rozbić, zgnieść, zgruchotać coś na miazgę. ∆ anat. Miazga zęba a. miazga zębowa «miękka, silnie… …   Słownik języka polskiego

  • strzaskać — dk I, strzaskaćam, strzaskaćasz, strzaskaćają, strzaskaćaj, strzaskaćał, strzaskaćany «rozbić w kawałki, zmiażdżyć, zgruchotać, roztłuc» Drzewo strzaskane piorunem. Noga strzaskana kulami. Strzaskane szyby, meble, obrazy. Nie dziękuj, wyznam ci… …   Słownik języka polskiego

  • zdruzgotać — dk IX, zdruzgotaćoczę a. zdruzgotaćocę, zdruzgotaćoczesz a. zdruzgotaćocesz, zdruzgotaćocz, zdruzgotaćał, zdruzgotaćany «rozbić na drobne kawałki; skruszyć, strzaskać, zmiażdżyć, zgruchotać» Piorun zdruzgotał stare drzewo. Zdruzgotany pomnik.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”